Na żurawinie pierwsi poznali się już rdzenni mieszkańcy Ameryki Północnej. Indianie wysoko cenili jej właściwości odżywcze i lecznicze, a z jej owoców wytwarzali cenne barwniki, wykorzystywane do celów rytualnych, a także farbowania włosów, koców, piór i odzieży. Soku z jagód używali natomiast do odkażania ran oraz wyciągania toksyn po zatrutych strzałach. Z żurawiny, suszonego łososia, tłuszczu i cebuli przyrządzali pemmikan - odżywczą pastę o długim terminie przydatności, idealną na długie wędrówki czy zimowe miesiące. W średniowiecznej Europie o dobroczynnym działaniu żurawiny rozpisywała się Hildegarda z Bingen.
Inne nazwy klukwa, żurawina
Opis
To krzewinka, która swoje dochodzące do 1 m długości gałązki rozścieła po ziemi. Liście są zimotrwałe, drobne, ja jowate bądź eliptycznojajowate, o szczycie lekko zaostrzonym lub tępym, brzegu podwiniętym, od spodu sinawobiaławe. Kwiaty długoszypułkowe, różowe o płatkach w dół odwiniętych. Okres kwitnienia przypada na czerwiec i lipiec. Owoc z białego, w miarę dojrzewania, czerwienieje, by stać się przejrzystym, a jednocześnie soczystym i kwaśnym.
Występowanie
W Polsce żurawina występuje w całym kraju, na torfowiskach wysokich i w borach bagiennych. Niestety, ponieważ jej środowisko to obszary bagienne, z powodu melioracji terenów podmokłych, jest coraz rzadziej spotykana.
Surowiec
Żurawina zaczyna dojrzewać już we wrześniu, ale można ją zbierać na terenach bagiennych (po ich zamarznięciu) nawet po opadach śniegu i pierwszych przymrozkach, a nawet na przedwiośniu, spod śniegu. Znawcy twierdzą, że wtedy są najlepsze.
Owoce suszy się lub zamraża. Po przemarznięciu stają się nieco łagodniejsze w smaku. Można też zbierać niedojrzałe - rozsypane warstwami na strychu lub nasłonecznionym miejscu powoli dojrzeją. Nie będą jednak miały wtedy tyle wartości smakowych i witamin, co owoce dojrzewające na krzaku.
W apteczce
Żurawina korzystnie wpływa na zmniejszanie odczynów zapalnych, a także przyspiesza neutralizację trucizn w organizmie. Stwierdzono także jej antyseptyczne działanie. Ponadto jest bogatym źródłem witamin. Zapobiega próchnicy i chorobom dziąseł, zmniejsza ryzyko zawału. Chroni przed wrzodami żołądka, zwalczając bakterie Helicobacter pylori, które są ich przyczyną. Usuwa wolne rodniki. Powszechnie uważa się, że żurawina jest doskonała na dolegliwości wątroby, działaja przeciwgorączkowo i uspokajająco. Jagody żurawiny są lekiem przy nadciśnieniu oraz przy schorzeniach dróg moczowych.
W kuchni
Kwaśne jagody żurawin są cenione przez wszystkie ludy północy, nie tylko naszego kontynentu. Indianie suszyli owoce żurawiny, często też dodawali je do sosów, albo podawali słodzone z syropem klonowym. Irokezi zabierali suszoną żurawinę jako pożywienie na polowania. Eskimosi Inuit ubijali deser z żurawiny i mrożonej ikry lub gotowali ją z ikrą, rybami lub z cukrem. Mieszkańcy Syberii dodają żurawinę do kiszonej kapusty. Znane i cenione są przetwory z żurawiny, np. konfitura lub galaretka do mięsa i dziczyzny. Można z niej robić także wspaniały orzeźwiający sok. Żurawina zawiera dużo pektyn, nadaje się więc świetnie do robienia dżemu. Z liści (bogatych w glikozydy obniżające ciśnienie i działające odkażająco na przewody moczowe) można parzyć herbatkę.
Tagi : zioła na wrzody żołądka i dwunastnicy, dobre zioła na wrzody żołądka, zioła wrzody żołądka zapobieganie, zioła na chorobę wrzodową żołądka, jakie zioła pić na wrzody żołądka, zioła na wrzody żołądka, zioła leczą wrzody żołądka, zioła na wrzody na żołądku, zioła w chorobie wrzodowej żołądka, zioła w leczeniu wrzodów żołądka
