 |
| Każda część jeżówki - od kwiatów po korzenie - znajduje zastosowanie w zielarstwie. |
Podobnie jak wiele systemów organizmu układ oddechowy wykonuje swe funkcje poniekąd poza naszą świadomością, przynajmniej przez większość czasu. Prawie nie dostrzegamy tych 22 tys. oddechów, które wykonujemy średnio każdej doby. Podstawą układu oddechowego są płuca, które dzięki pomocy przepony wciągają powietrze, zaopatrując organizm w tlen. Z płuc tlen dostaje się do krwiobiegu i trafia do narządów, tkanek oraz komórek, w których jest wymieniany na dwutlenek węgla, transportowany z powrotem do płuc i wydychany.
Jednak pomimo swych mocnych stron układ oddechowy jest bezustannie wystawiony na kontakt ze światem zewnętrznym. To, co czyni go podatnym na infekcje bakteryjne i wirusowe - takie jak pospolity katar, grypa albo gruźlica. Ale odkąd istnieją choroby układu oddechowego, ludzie używają leczniczych roślin, aby z nimi walczyć, często z dobrym skutkiem.
Jeżówka, lepiej znana jako echinacea, jest odpornym kwiatem polnym przynoszącym mnóstwo pożytków zdrowotnych. To jedno z najlepiej przebadanych ziół, uznawane za środek zmniejszający dotkliwość i czas trwania przeziębień. Wykazano, że wpływa różnorako na układ odpornościowy - od nasilania reakcji przeciwciał, poprzez podwyższanie poziomu interferonu do zwalczania wirusów, aż po pobudzanie białych krwinek do intensywniejszej walki z infekcją.
Istnieje kilka związków chemicznych, których zawartość jest różna w trzech gatunkach jeżówki i w poszczególnych częściach roślin. Różnię się także metody ich uzyskiwania. Są to polisacharydy, glikoproteiny i alkiloamidy, substancje, które pobudzają układ odpornościowy i powstrzymują wirusy oraz bakterie.
Mechanizm działania jeżówki jest wciąż przedmiotem naukowych analiz. Wygląda na to, że codzienne zażywanie nie chroni przed przeziębieniami, ale niektóre badania sugerują, że jeżówka skraca czas ich trwania o dzień lub dwa. Aby skorzystać z walorów jeżówki, bierz zalecane dawki produktów z jeżówką w składzie już przy pierwszych oznakach choroby
Kwiaty jeżówki składają się z klujących, wysklepionych środków otoczonych pojedynczą warstwą płatków w kolorze lawendy. Rdzenni Amerykanie wykorzystywali do celów leczniczych co najmniej trzy gatunki tej rośliny. Dla Indian z Wielkich Równin i okolicznych regionów jeżówka była czymś w rodzaju panaceum. Członkowie ludu OmahaPonca żuli świeże korzenie jeżówki, aby stłumić ból zębów. Skrapianie skóry sokiem z tych korzeni pomagało w gojeniu oparzeń i ran. Czejenowie stosowali herbatę ze sproszkowanych liści i korzeni jeżówki na ból dziąseł, ust i gardeł. Inne plemiona używały różnych preparatów z jeżówki do leczenia przeziębień, kaszlu, kolki, a nawet ukąszeń przez węże.
Dziś wykorzystuje się korzenie i kwiaty jeżówki. Całe światowe dostawy Echinacea purpurea pochodzą z upraw.
Herbata: zaparzaj 1-2 łyżeczki liści lub kwiatów jeżówki w 1 szklance wrzątku albo gotuj 1 łyżeczkę korzeni w 1-2 szklankach wody przez 10 min.
Nalewka: Kiedy dopada cię przeziębienie, zażyj nalewkę z korzenia jeżówki albo sok wyciśnięty z nadziemnych części E. purpurea, stabilizowany alkoholem. Co 2 godz. wypijaj 1 do 2 ml nalewki, bezpośrednio, lub rozpuszczoną w wodzie.
UWAŻAJ
Każdy, kto cierpi na choroby autoimmunologiczne musi zachować ostrożność, zażywając zioła pobudzające układ odpornościowy, takie jak jeżówka. Echinacea może blokować pewne enzymy wątrobowe, zwiększając we krwi poziom pewnych leków, takich jak itrakonazol (na infekcje grzybicze), Iowa statyna (na obniżenie cholesterolu) i feksofenadyna (na alergie). Dlatego należy zachować ostrożność, zażywając jeżówkę z wspomnianymi wyżej i innymi lekami, w tym także pigułkami antykoncepcyjnymi.
U osób uczulonych na rośliny z rodziny astrowatych (Asteraceae) może sporadycznie dochodzić do reakcji alergicznych. Niektórzy doświadczają bardzo łagodnych podrażnień żołądka lub zawrotów głowy. Wysokie dawki jeżówki mogą wywoływać też nudności.
Echinacea purpurea jest uprawiana dla celów komercyjnych w całej Europie i Ameryce Północnej. Jeżówkę zbiera się w chwili, kiedy kwiaty są w pełni otwarte, co daje pewność, że kluczowych związków chemicznych jest w niej najwięcej. Korzenie powinno się wykopywać późną jesienią w trzecim lub czwartym roku życia rośliny. Przed przetwarzaniem lub ekstrakcją aktywnych związków korzenie należy suszyć.
Aby zachować walory jeżówki zbieranej w stanie dzikim, należy ostrożnie zrywać ją ręcznie, pozostawiając część korzeni, by roślina mogła się odrodzić.
Tagi: zioła na przeziębienie dla dzieci ,jakie zioła na przeziębienie ,zioła na grypę ,preparaty na przeziębienie , co stosować na przeziębienie
