Apicius Caelius w pracy De re coquinaria wymienił cząber jako przyprawę rzymskich smakoszy. Do północnej Europy roślina zawędrowała z rzymskimi legionami, wierzono bowiem że drzemie w niej magiczna moc, a jej spożywanie sprzyją podejmowaniu szlachetnych czynów. W XVI wieku P. Mattioli pisał: " Jest bardzo przydatny i dobry do jedzenia, zwykli ludzie doprawiają nim mięso i ryby. [...] Suszony dodaje się też do kiełbas. [...] Cząber nadaje potrawom przyjemną i smakowitą ostrość, która pobudza chęć do jadła, wzmacnia apetyt i pracę żołądka". W medycynie ludowej grzane wino z cząbrem zalecano starszym osobom na wzmocnienie oraz oczyszczenie organizmu.
Inne nazwy cząberek, pieprzyk, ziele fasolowe, satureja, dawniej również dzięcielina
Opis
Jednoroczna roślina o wysokości do 25 cm, wąskołopatkowatych lub wą- skolancetowatych i całobrzegich liściach. Kwiaty liliowe, różowe lub białe. Owocem jest rozpadająca się na cztery części rozłupnia. W Polsce występują dwie odmiany: cząber górski i ogrodowy.
Występowanie
Cząber należy do olbrzymiej rodziny wargowatych, a pochodzi z okolic Morza Czarnego. Jest rośliną jednoroczną. Dobrze rośnie także w skrzynkach balkonowych, w nasłonecznionym miejscu wschodzi po dwóch tygodniach.
Surowiec
Natkę pozyskuje się w czasie kwitnienia, od lipca do września.
W apteczce
Ziele zawiera 2% olejku lotnego, który ma lekkie działanie obstrukcyjne oraz wiatropędne. Stosuje się go przeciw pasożytom jelit, jako lek rozkurczowy w dolegliwościach przewodu pokarmowego i do kąpieli wzmacniających. Jest składnikiem herbatek leczniczych.
W kuchni
To przyprawa, którą należy stosować z umiarem i używać całych, niekruszonych liści lub łodyg (zbytnio gorzknieją), pod koniec przyrządzania (nie gotując). Jak wskazuje nazwa, fasolowe ziele, jest znakomitą przyprawą do wszelkich potraw z roślin strączkowych. Doskonale komponuje się z ziemniakami, śledziami oraz warzywami konserwowymi.
HERBATKA NA LEPSZE TRAWIENIE
10 g ziela zalać 1 szklanką wrzątku. Taka herbatka ma także działanie przeciwrobacze.