Mięśnie, kości i stawy tworzę szkielet dla naszego wewnętrznego systemu wsparcia. Te komponenty chronią organy wewnętrzne i pozwalają ciału poruszać się na wszystkie strony. Tkanki zwane więzadłami łączą nasze kości przy stawach, a ścięgna przyczepiają mięśnie do kości. Istnieją trzy różne typy mięśni: szkieletowy, sercowy i gładki. Właściwe odżywianie się i ruch fizyczny są kluczowe, by utrzymać te ważne części ciała w dobrej formie.
Starzenie się i zużycie organizmu rzadko są łaskawe dla tych struktur. Mimo siły i elastyczności mogą one ulec uszkodzeniu. Mięśnie można naciągnąć, stłuc albo rozerwać. Kości z kolei osłabić, a ścięgna stłuc i rozerwać. Stawy mogą ulec zwichnięciu lub przemieszczeniu, padają też ofiarą chorób zapalnych, zwyrodnieniowych i autoimmunologicznych, takich jak choroba zwyrodnieniowa stawów czy reumatoidalne zapalenie stawów.
Starożytni uzdrowiciele nieustannie szukali pomocy na te dolegliwości wśród roślin, często aplikując na skórę ziołowe preparaty. Współcześni lekarze nadal korzystają z wielu roślin zielarskich.
Arnika górska, najlepszy przyjaciel sportowca, rośnie wysoko w górach na słonecznych halach Europy, Azji Centralnej i Syberii. Dumnie prezentując żółte, przypominające stokrotkę kwiaty, arnika od wieków ceniona jest w tych regionach za swą zdolność do łagodzenia bólu i zapalenia obolałych mięśni, stłuczeń i zwichnięć. Popularna w Europie arnika górska jest obecnie składnikiem ponad stu niemieckich preparatów ziołowych. Początkowo cała roślina, łącznie z korzeniami, była wykorzystywana do przygotowywania lekarstw, obecnie z reguły używa się tylko kwiatów.
Na długo zanim lecznicze właściwości arniki odkryto w Europie, zioło to było wykorzystywane podczas obrzędów pogańskich, żeby zapewnić sobie obfite plony. W XVI w. zainteresowanie arniką zmieniło kontekst z magicznego na medyczny. Włoski lekarz i zielarz Piętro Andrea Mattioli pisał o korzystnych właściwościach uzdrawiających arniki w swoim botanicznym dziele pt. Commentarii in Sex Libros Dioscoridis, po raz pierwszy wydanym w 1544 r. W Ameryce Północnej rdzenni mieszkańcy korzystali ze spokrewnionych gatunków takich jak Arnica fulgens, by leczyć stłuczenia, bóle mięśni oraz pleców. Arnika znalazła swoje miejsce w medycynie ludowej w wielu innych krajach europejskich, zwłaszcza w Niemczech i w Austrii.
Preparaty na bazie tego zioła są sprzedawane w sklepach jako żele, maści, kremy i spreje - do użytku zewnętrznego przy leczeniu stłuczeń, zwichnięć i przesunięć, także na zapalenie stawów i bóle reumatyczne, zapalenie żył i obrzęki powstałe na skutek złamań. Maść z arniki może być skutecznym lekarstwem na spierzchnięte usta oraz trądzik. Nalewka z arniki jest też powszechnie stosowana jako baza dla kompresów i gorących okładów.
Na rynku dostępna jest zarówno arnika dzika, jak i uprawna. W USA większość zbierana jest w stanie dzikim w Montanie, Wyoming oraz Dakotach Północnej i Południowej. Arnika górska jest uprawiana w niektórych częściach Europy i w północnych Indiach. Sprzedaje się ją w sklepach ze zdrową żywnością w postaci tabletek, nalewek, maści, żeli i płynów do płukania jamy ustnej. Należy ją przechowywać w chłodnym i suchym pomieszczeniu, z dala od wilgoci i bezpośredniego światła słonecznego. Kremy, żele, maści i balsamy: arnikę można stosować miejscowo na rany kilka razy dziennie lub zgodnie z instrukcją zawartą na opakowaniu produktu. Gorące okłady: Zanurz 3 łyżki stołowe kwiatów arniki w szklance gorącej wody. Odstaw na 10 min. W ostudzonej mieszance zanurz szmatkę i przyłóż do rany na 10-15 min. Powtarzaj 3-4 razy dziennie w przypadku poważnych urazów.
W Europie występują dwa gatunki arniki, ale w sumie jest ich 26. Większość rośnie w zachodniej Ameryce Północnej, od Kanady po Meksyk. Dzika arnika jest chroniona. Arnika w przeważającym stopniu należy do subalpejskiej i alpejskiej grupy roślin i dobrze rośnie w chłodnym klimacie i kwaśnych glebach. Rozmnażanie następuje przez podział korzeni na początku sezonu lub z nasion: przypominające stokrotki kwiaty są żółte lub żółtopomarańczowe. Wszystkie naziemne części, zbierane w okresie kwitnienia, są stosowane w ziołolecznictwie.
Arniki nie należy stosować wewnętrznie. Może spowodować arytmię serca i zapaść oddechową; to zagrożenie nie występuje w przypadku preparatów homeopatycznych, w których arnika jest znacznie rozcieńczona. Stosowana zewnętrznie jest bezpieczna i z reguły dobrze tolerowana przez organizm; w przypadku wysypki należy przerwać jej używanie.
Tagi: zioła na ból mięśni ,zioła na stawy , zioła na reumatyzm , lek na stawy , zwyrodnienie stawów , preparaty na stawy , tabletki na stawy ,reumatoidalne zapalenie stawów leczenie domowe ,zioła na zapalenie stawów ,zwyrodnienie stawu kolanowego leczenie domowe ,zioła na stawy kolanowe ,zioła na bóle stawów ,maść na stawy ,ból stawu biodrowego ,zapalenie stawu biodrowego
